W sobotę 25 września 2021 członkowie i kandydaci Krucjaty Wyzwolenia Człowieka udali się z pielgrzymką do Niepokalanowa, miejsca szczególnego na mapie KWC.
Na spotkanie przybyło ponad 1000 osób z polskich diecezji, by wspólnie się formować, przeżywać piękno dzieła KWC wyrosłego z Ruchu Światło-Życie. Miejsce spotkania nieprzypadkowe, bo tutaj właśnie jeden z patronów KWC o. Maksymilian Maria Kolbe propagował przez ,,Rycerza Niepokalanej” dzieła prowadzące do trzeźwości narodu polskiego. Powstałe centrum przy klasztorze Ojców Franciszkanów Konwentualnych w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. zawierzał o. Maksymilian Najświętszej Maryi Pannie. ,,Niepokalana oto nasz ideał… Nieście wszędzie miłość i ufność ku Maryi Niepokalanej, a ujrzycie, że nawet z oczu najzatwardzialszych grzeszników popłyną łzy, opróżnią się więzienia, zwiększy się zastęp trzeźwych pracowników, a ogniska domowe zawonieją cnotą, pokój i szczęście wyniszczy niezgodę i ból”. (por. Ramowy Regulamin Ruchu Trzeźwości im. Św. Maksymiliana Kolbego, Zakroczym 1986, str.5).
Spotkanie pielgrzymkowe poprowadził nowo powołany moderator krajowy Centralnej Diakonii Wyzwolenia ks. dr Jarosław Błażejak z diecezji drohiczyńskiej. Po powitaniu na placu przy Bazylice, słowie wstępnym ks. Jarosława, modlitwie o przymnożenie Darów Ducha Świętego, pielgrzymi udali się na Eucharystię do kościoła. Mszy Świętej przewodniczył ks. Marek Sędek krajowy moderator Ruchu Światło-Życie, a asystowali ks. Piotr Kulbacki i ks. Jarosław Błażejak.
Koncelebra kilkudziesięciu księży moderatorów diakonii wyzwolenia nadała uroczystego wymiaru sprawowanej Eucharystii. Wnętrze Bazyliki wypełnili po brzegi pielgrzymi KWC oraz członkowie Polskiego Czerwonego Krzyża i honorowi dawcy krwi, którzy pielgrzymowali w tym samym czasie, co członkowie KWC.
Eucharystię uświetniły również diakonie: muzyczna i liturgiczna. Homilię wygłosił ks. Jarosław Błażejak. Kapłan odniósł się do radykalizmu życia o. Maksymiliana Kolbe, aż po męczeństwo i złożenie w ofierze swojego życia. Podobnie rozumiał swoją misję ks. Franciszek Blachnicki, który tak jak o. Kolbe, zawierzył całe dzieło Niepokalanej. Maryja jest Tą, która wspiera, ochrania i prowadzi ku świętości, ku wyzwalaniu z nałogów i złych skłonności, która prowadzi do prawdy i wyzwolenia, która przywiązuje do świadectwa i czynów miłości krzyża.
Szczególnym darem miłości, trudu i nierzadko krzyża jest podjęcie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Podczas składania darów kolejne osoby postanowiły złożyć dobrowolnie z siebie, deklaracje członkowskie lub kandydackie KWC na ołtarzu.
Po Eucharystii zaprezentowano najnowszy numer czasopisma ,,Eleuteria”, w całości poświęcony błogosławionemu ks. kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu, niezłomnemu w walce o trzeźwość narodu polskiego.
Po Mszy Świętej w ramach konferencji jeden z ojców zakonnych klasztoru franciszkanów wygłosił konferencję i przedstawił charakterystykę porównawczą o. Kolbe i ks. Blachnickiego, dotykając wątków biograficznych, walki duchowej i męczeństwa na rzecz krzewienia miłości i szacunku dla życia ludzkiego, wolnego od nałogów i uzależnień.
Po nabożeństwie pielgrzymi udali się na agapę. Był to czas wielu spotkań dawno niewidzianych przyjaciół z innych diecezji, czas wspomnień z rekolekcji i działalności w KWC i Ruchu Światło-Życie, czas radości, wzajemnego ubogacenia i wzrastania z tymi, którzy na spotkanie KWC przyjechali być może po raz pierwszy. W tym czasie wszyscy uczestnicy spotkania pożywili i wzmocnili się przepyszną grochówką ugotowaną przez Wojsko Polskie. Po obiedzie pielgrzymi zwiedzali miejsca bezpośrednio związane z o. Kolbe, m.in. celę, kaplicę, w której odprawiał Msze Święte, czy muzeum poświęcone świętemu męczennikowi. Niektórzy złożyli dodatkowo dar z siebie, oddając krew w mobilnej stacji krwiodawstwa.
O godzinie 15 przy polowym ołtarzu przy Bazylice ks. Błażejak poprowadził Drogę Krzyżową. Rozważania stacji Drogi Krzyżowej nawiązywały do wydarzeń z życia i słów kard. Wyszyńskiego. W zadumie, przeżywając mękę Chrystusa wczuwano się w Drogę Krzyża oraz wiedzę Krzyża. Podczas Drogi Krzyżowej składano świadectwa członków KWC. Wszystkie były głębokie, przejmujące i wyciskały z niejednych oczu łzy, umacniając i dodając sił oraz motywując do zaangażowania się i świadczenia. Zakończona pielgrzymka umocniła diakonie wyzwolenia w diecezjach, dodając odwagi do podejmowania działań na rzecz KWC w swoich lokalnych środowiskach. Wspólny przejazd autokarami był czasem modlitwy, świadectw, integrowania i poznawania się oraz podejmowania nowych inicjatyw, radosnej atmosfery do budowania i rozwoju lokalnego KWC w Polsce.
Maciej Jóźwiak
