16 I 1970 Ks. F. Blachnicki powołany na członka nowo powstałej Komisji Episkopatu ds. Trzeźwości

Przewodniczący Komisji bp J. Mazur uzasadnił, że powołuje go , by mógł owocnie „pracować dla chwały Bożej i dobra Narodu”. Przychylność Episkopatu oraz zmiany personalne władz komunistycznych pozwoliły Słudze Bożemu zacząć poważnie myśleć o zorganizowaniu II Krucjaty Wstrzemięźliwości.

4 lutego 1971 r. Sługa Boży w rekolekcyjnym rozrachunku „wizji celu życia i działania” wymienia „Ruch odnowy moralnej (II Krucjata Wstrzemięźliwości)”.

Zmiany personalne w komunistycznym kierownictwie kraju, wymuszone pogorszeniem nastrojów społecznych w narodzie Sługa Boży odczytywał jako otwarcie drogi dla urzeczywistnienia jego rekolekcyjnych zamierzeń:

Przemówienie Edwarda Gierka na VIII Plenum [KC PZPR, 6-7 II 1971 r.] – umocniło mnie w przekonaniu, że możliwe stanie się podjęcie działania w stylu Krucjaty Wstrzemięźliwości. Myślę konkretnie o zarejestrowanym stowarzyszeniu świeckich, z prawem wydawania pisma naukowego i popularnego w obronie zagrożonego życia narodu. II Krucjata Wstrzemięźliwości, ale w ramach Ruchu Żywego Kościoła – jako jego „ramię zewnętrzne”. Trzeba przygotować konkretne projekty!

Ruch Żywego Kościoła (później przemianowanym na Ruch Światło-Życie) ks. F. Blachnicki widział jako zaczyn dla ruchu odnowy moralnej jakim miała być II Krucjata, o czym mówi kilka lat później:

Gdzie szukać takich ludzi, jeżeli nie w Ruchu Światło – Życie, jeżeli nie w oazach. Przecież tam mówimy ciągle o agape, o pięknej miłości, o bezinteresownej służbie, o wyrzeczeniu się siebie, swego egoizmu dla Chrystusa. Jeżeli nasza praca w oazach, w Ruchu Światło – Życie, jest pracą rzeczywistą, jeżeli w oazach działa Duch Święty, to potrzeba znaku zewnętrznego. Krucjata Wyzwolenia Człowieka musi wyjść z naszego ruchu. To jest logiczna konsekwencja, bo inaczej staniemy w pół drogi. Skończymy na pięknych, wzruszających przeżyciach oazowych, ale owoców w życiu nie będzie. Dlatego wielu ludzi już dzisiaj w naszym narodzie i w Kościele polskim patrzy z nadzieja na uczestników oazy.

Owocem tych przemyśleń było wpisanie w nowym ujęciu programu Ruchu Żywego Kościoła z 11 II 1971 r. pt. „Nasz program” i „Nasza droga” trzech punktów dotyczących odnowy moralnej:

Nasz program (Ministranci)  Nasza droga (Oaza Niepokalanej)
7. Chcę być wolny w dążeniu do wyższych wartości, które uznałem za swoje; dlatego muszę zdobywać się na odwagę płynięcia przeciw prądowi postawy używania i egoizmu oraz mody i opinii, tworząc NOWĄ KULTURĘ, w której wszystko służy wartości osoby.  7.Chcę być wolną w dążeniu do wyższych wartości, które uznałam za swoje;dlatego muszę zdobywać się na odwagę płynięcia przeciw prądowi postawy używania i egoizmu oraz mody i opinii, tworząc NOWĄ KULTURĘ, w której wszystko służy wartości osoby.
8. Na straży godności osoby w sobie i w innych postawię CZYSTOŚĆ, która nie pozwala na odnoszenie się do osoby jako przedmiotu – choćby tylko możliwego – użycia. Będę dbał o czystość myśli, słów i uczynków.  8.Jako osoba nie mogę być dla nikogo przedmiotem użycia i mogę się oddać prawdziwej miłości. Strażniczką mej godności uczynię CZYSTOŚĆ oraz skromność i wstydliwość w ubieraniu się i zachowaniu.
9. Wykluczam ze swego życia alkohol i tytoń. Są to bowiem złudne wartości zagrażające wartości prawdziwego życia. Dla dobra swojego oraz w poczuciu odpowiedzialności za drugich, decyduję się na świadomą i dobrowolną ABSTYNENCJĘ.  9.Wykluczam ze swego życia alkohol i tytoń. Są to bowiem złudne wartości zagrażające wartości prawdziwego życia. Dla dobra swojego oraz w poczuciu odpowiedzialności za drugich decyduję się na świadomą i dobrowolna ABSTYNENCJĘ.

Taka forma przygotowania do II Krucjaty znalazła również odzwierciedlenie w znowelizowanych 1 IV 1971 r. Wytycznych Episkopatu dla kościelnej działalności trzeźwościowej:

11. Do programu formacji Liturgicznej Służby Ołtarza, Scholi, oraz Bieli wprowadza się obowiązek abstynencji od alkoholu i tytoniu. Przyrzeczenia dzieci i młodzieży należy łączyć z ideą ofiarnej i apostolskiej służby Niepokalanej Królowej Polski.

Na podstawie:

  • Ks. F. Blachnicki. Życie swoje oddałem za Kościół,
  • Wytyczne Episkopatu dotyczące kościelnej działalności trzeźwościowej
  • Konspekty formacyjne Ruchu Światło-Życie.

 

    Nasza strona korzysta z plików cookies. Czytaj więcej
    Akceptuj