W czasie mobilizowania nowych członków Krucjaty i podtrzymania więzi z osobami należącymi już do tego dzieła, ks. Blachnicki podejmował wysiłki nad formacją duszpasterzy trzeźwości i członków żeńskiego zespołu apostolatu. W tym celu jeszcze na rok przed wydaniem pierwszego numeru biuletynu formacyjnego (8 IV 1958), odbył się protegowany przez Prymasa Tysiąclecia, pierwszy ogólnopolski zjazd duszpasterzy trzeźwości. W tym celu organizowano również rekolekcje kapłańskie oraz rekolekcje i wczasy maryjne dla dziewcząt.
Istotnym narzędziem formacji kapłańskiej w zakresie trzeźwości stał się rozprowadzany, w formie maszynopisu, od kwietnia 1959 roku biuletyn duszpasterski Krucjaty Wstrzemięźliwości "Sacerdos Immaculatae" (Kapłan Niepokalanej). Był on "łącznikiem pomiędzy Centralą a kapłanami – duszpasterzami, którzy w terenie kierują akcją Krucjaty". Biuletyn zawierał wskazówki dotyczące pracy duszpasterskiej w parafiach w zakresie działalności trzeźwościowej oraz referaty, listy pasterskie, szkice nauk na miesięczne nabożeństwa, sprawozdania z terenu, do niektórych dołączano teczkę duszpasterską Krucjaty Wstrzemięźliwości (wydano i rozpowszechniono w sumie ok. 4000 teczek). Biuletyn "Sacerdos Immaculatae" wydawano nieregularnie. Kapłani otrzymywali go zazwyczaj raz w miesiącu, choć zdarzały się dwumiesięczne przerwy pomiędzy kolejnymi numerami. Biuletyn ukazywał się w ilości 700 egzemplarzy.
Centrala wydawała również biuletyn dla zgromadzeń żeńskich – "Zakonnica Niepokalanej", dla kleryków – "Signum Victoriae" oraz dla dzieci – "Niepokalana zwycięża przez dzieci". Ponadto wydano i rozpowszechniono cykl rozważań na tydzień trzeźwości pod nazwą "Ratujmy człowieka", podręcznik Krucjaty Różańca Rodzinnego, akcji prowadzonej również w ramach Krucjaty Wstrzemięźliwości, ok. 1000 egzemplarzy Złotej Księgi i wiele innych pomocy.