Herb, HYMN i Symbole KWC

Herb Krucjaty

Przesłanie Krucjaty wyraża jej herb. Zawołaniem są słowa „Nie lękajcie się!” często wypowiadane przez Chrystusa, a także często przywoływane przez Jana Pawła II. Przypominają one członkom Krucjaty, że głównym ich zadaniem jest wyzwalanie ludzi od lęku, który czyni człowieka niewolnikiem.

Krzyż to znak Krucjaty wyprawy krzyżowej, a zarazem znak najgłębszej tajemnicy wolności.

Litera „M” symbolizuje stojącą pod Krzyżem Maryję wzór naszego oddania się Chrystusowi i zjednoczenia z Nim.

Małe „m” po drugiej stronie krzyża to „my”, którzy stajemy na zawołanie Papieża, aby wraz z Nim zjednoczyć się z Maryją (Totus Tuus) w oddaniu się Chrystusowi. Dlatego Krucjata Wyzwolenia Człowieka nazywana jest także Dziełem Niepokalanej Matki Kościoła.

Duża wersja herbu KWC do pobrania

Hymnem Krucjaty jest pieśń „Serce wielkie nam daj”

Tekst: ks. S. Szmidt, Melodia: ks. J.A.Espinoza

Posłuchaj nagrania:

Ref.: Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat!
Panie, serce nam daj mężne w walce ze złem!

1. Zwleczmy z siebie uczynki starych ludzi,
Zniszczmy wszystko co budzi Boży gniew!
Wdziejmy biel nowych szat w Chrystusie Panu!
Nowy człowiek powstanie w każdym z nas!

2. Nowi ludzie w historię wpiszą miłość,
Wskażą drogi odnowy ludzkich serc.
Nowi ludzie przeżyj ą własne życie,
Tworząc wspólnym wysiłkiem nowy świat.

3. Nowi ludzie przyniosą ziemi pokój,
W znaku wiary zjednoczą cały świat.
Nowi ludzie przyniosą ziemi wolność,
Prawda ludzi wyzwoli, niszcząc zło.

Krzyż Krucjaty

Na krzyżu Krucjaty przyciąga wzrok ornament otaczający całą ikonę – składający się on z dużej ilości złotych muszli, które w starożytności, ze względu na swoją wytrzymałość i piękno były symbolem piękna i wieczności. Wprowadza on nas w tajemnicę przebóstwionej niebieskiej szczęśliwości.

Całość krzyża uwypuklają dwa kolory: czerwień – symbol miłości Bożej i przelania krwi, i czerń – symbol sprzeciwu, śmierci i grzechu. Miłość Chrystusa, wyrażona w akcie posłuszeństwa Ojcu, w darze swojego życia, podejmuje ciężar zła. Jezus jest solidarny z grzeszną ludzkością. Jego miłość jest źródłem przemiany wewnętrznej. „Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” (Rz 5,20).

Ogólna symbolika ikony

Znawcy ikonografii uczą, że ikon się nie maluje, a pisze. Pisze sercem. Twórcy ikon w czasie tworzenia tych specyficznych dzieł podejmują post i szczególnie gorącą modlitwę. Stąd ikona jest nie tylko artystycznym wyrazem prawdy, ale mistycznym przeżyciem. Ikona jest przeniesieniem teologii na obraz. Skoro mówimy, że ikony są pisane, to należy nauczyć się podstaw języka, w jakim są tworzone, aby umieć właściwie je odczytać. Jednym z ważniejszych elementów języka ikonograficznego jest kolor. Na przykład kolor szat określa cechy postaci lub charakter, w jakim dana postać występuje na ikonie. Przyjmuje się na przykład, że kolor złoty oznacza bóstwo, bądź udział w przebóstwieniu. (np. szaty Jezusa, aureole świętych, ornamenty na szatach Maryi itp.) Kolor czerwony oznacza śmierć męczeńską lub miłość.

Na podstawie:

Jerzy Papiernik – Pomoce do peregrynacji ikony krzyża
Krzyż z kościoła San Damiano – o. Piotr Anzulewicz OFMConv.

Kościół – wotum KWC
p.w. Niepokalanej Jutrzenki Wolności

Wybudowanie tego kościoła ku czci Niepokalanej Jutrzenki Wolności związane jest z aktem proklamacji KWC. Jan Pawel II poświęcił 8 VI 1979 r. w Nowym Targu kamień węgielny pod budowę kościoła, który miał zostać wybudowany (z ofiar powstałych z wyrzeczenia się alkoholu) jako wotum za ocalenie narodu od klęski alkoholizmu. Jest to dar wdzięczności Niepokalanej za uratowanie narodu polskiego od klęski alkoholizmu. Kamień węgielny pod jego budowę został wzięty od grobu św. Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Krucjaty.

Poświęcenia i konsekracji świątyni pw. Matki Kościoła Niepokalanej Jutrzenki Wolności dokonał ks. Arcybiskup Metropolita Górnośląski Damian Zimoń w dniu 25.09.2001 r. Przy kościele – wotum mieści się Ośrodek Profilaktyczno- Szkoleniowy im. ks. Franciszka Blachnickiego, poświęcony 21 IX 1997 r.

Księga Czynów Wyzwolenia

Księga Czynów Wyzwolenia zawiera nazwiska tych, którzy zadeklarowali swoją absty- nencję i przynależność do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Sługa Boży Jan Paweł II wpisał do niej swoje błogosławieństwo 7 czerwca 1979 r. w Oświęcimiu, po modlitwie w celi śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego, Patrona Krucjaty.

Swoim błogosławieństwem Ojciec Święty objął tych, których nazwiska już widniały w Księdze, jak i tych, których nazwiska znajdą się w niej w przyszłości. Pierwsza Księga Czynów Wyzwolenia znajduje się w Stanicy Nr 1. Obecnie lokalne stanice mają własne (diecezjalne) Księgi Czynów Wyzwolenia.